De provincie Yunnan, gekend voor zijn milde klimaat en mooie
natuur, was de perfecte bestemming om even te ontsnappen aan het eindeloze
geregel en gestress van in Hangzhou. Samen met Henrik vertrok ik op 2 september
om 5u ’s morgens naar de luchthaven. De vlucht naar Kunming, hoofdstad van
Yunnan, hadden we gelukkig in België al geboekt. Onze reisroute hadden we ook al min of meer
uitgestippeld.
Kunming 昆明
 |
| Pagode van het Westen |
Ondanks het feit dat Kunming de hoofdstad en een stad van 6
miljoen inwoners is, vond ik het er zeer gezellig en compact. Het vele groen,
de gezellige achterbuurtjes, het mooie Cuihupark en zoveel meer zorgden ervoor
dat ik direct fan werd van ‘de stad van de eeuwige lente’. Helaas hadden we
maar een halve dag te tijd voor we de nachttrein naar Lijiang op moesten.
Genoeg tijd om het centrum van de stad te ontdekken en te gaan eten met onze
Belgische klasgenoot die in Kunming studeert.
 |
| Cuihu park |
 |
| Yuantong tempel |
Lijiang 丽江
Met de trein vanuit Kunming waren we ongeveer 8u onderweg
naar Lijiang. Even een handig weetje over treinen in China: in China wordt op
treinen het onderscheid gemaakt tussen harde of zachte stoelen en harde of
zachte bedden waarvan de harde uiteraard het goedkoopste zijn. Bovendien moet
je dan nog kiezen op je het onderste, middelste of bovenste bed wil waarvan dan
weer de bovenste het goedkoopste zijn. Ook handig om te weten is dat het een
algemene regel is dat iedereen op de onderste bedden mag zitten. Best het
middelste of bovenste bed pakken dus ;). Ondanks het feit dat we tickets voor
harde bedden hadden, sliep ik van de minuut dat we instapten tot de minuut dat
de trein stilstond. De ‘harde’ bedden waren zelfs zachter dan de matrassen op
kot.
 |
| Lijiang |
De
volgende halte was Lijiang, een zeer toeristische bestemming voor zowel Chinese
als buitenlandse toeristen. De oude stad van Lijiang is exact hoe China in
films en boeken wordt beschreven, kleine straatjes met kraampjes,
paviljoentjes, rode lampionnetjes, ... Heel gezellig om door te wandelen en
gelukkig viel het aantal toeristen mee. In de buurt van Lijiang ligt het
kleinere dorpje Shuhe, zeer vergelijkbaar met Lijiang, maar authentieker en minder
toeristisch.
 |
| Shuhe |
Tiger leaping gorge 虎跳峡
Vanuit
Lijiang nemen we ’s ochtends de bus naar de tiger leaping gorge. Een gigantische
kloof in een schitterend landschap waar we een trektocht van 2 dagen maken. In de
kloof stroomt de Yangzi (de langste rivier van China en de derde langste ter
wereld). De eerste dag wandelen we ongeveer 8u boven aan de bergkam waar het
uitzicht op de kloof magnifiek is. ’s Avonds overnachten we halverwege de kloof
in een guesthouse met uitzicht op de bergen en de kloof. Ongelofelijk mooi! De
tweede dag dalen we af tot aan het water om de kolkende massa water van
dichtbij te bekijken. Gewoonweg onbeschrijfelijk! We hebben regelmatig afgezien
tijdens de trektocht (omwille van de hitte en onze zware rugzak), maar dit was
zonder twijfel het hoogtepunt van de vakantie!
 |
| Dag 1 |
 |
| Uitzicht vanuit onze kamer | |
|
 |
| Dag 2 |
Shangrila 香格里拉
Vanuit
de tijgerkloof nemen we de bus naar Shangrila, het noordelijkste punt van onze
trip en bijna op de grens met Tibet. De stad zelf stelt bijzonder weinig voor,
maar een gids neeemt ons een dag mee naar de omliggende natuur rond Shangrila. Heel
anders dan het landschap dat we tot dan toe gezien hebben: graslanden in plaats
van bergen en een gigantisch meer met helder water in plaats van de
zandkleurige woeste Yangzi. Ondanks dat we liever zelf op pad gaan in plaats
van met een gids, moeten we toegeven dat het ook zo zijn voordelen heeft. Een
minibusje dat je overal, hoe afgelegen ook, naartoe brengt, eten in een lokaal
restaurantje, op bezoek bij een echte tibetaanse familie die eten voor ons kookt,
... Een heel groot minpunt aan de dag was het paardrijden! Paardrijden op
tibetaanse wedstrijdpaarden die nog eens extra gek gemaakt worden door de
lokale ruiters en waar je bijna gedwongen wordt om zelf te galopperen (terwijl
ik absoluut niet het gevoel had dat ik het paard onder controle had): absoluut een hel voor
mij! Buiten mijn verschrikkelijke paardrij-ervaring vond ik het een boeiende
uitstap.
 | |
|
| Napa hai |
Dali 大理
Om even
wat afwisseling te hebben ruilen we de natuur rond Shangrila in voor de oude
stad van Dali. De oude stad zelf is te vergelijken met die van Lijiang, maar nog
toeristischer. We komen eindelijk eens westerlingen en zelfs Nederlandstaligen
tegen. Ook hier zoeken we de wat kleinere dorpjes op rond het Erhaimeer waar we
de lokale marktjes bezoeken. We beslissen om ook de bekendste attractie,
namelijk het park met de 3 pagodes, te bezoeken (ook al zijn onze reisgidsen
hier niet zo positief over). Zelf ben ik heel blij dat we toch beslist hebben
om het redelijk dure toegangsticket (12 euro) te kopen want achter de 3 pagodes
zelf ontdekken we een eindeloze reeks tempels met een gigantische bergketen als
achtergrond. Het landschap en het uitzicht op de stad maken de toegangsprijs helemaal
goed.
 |
| Lokale markt | | | |
|
 |
| Drie pagodes |
Xishuangbanna 西双版纳
Onze
laatste stopplaats was degene waar we op voorhand het meest naar uitkeken: de
jungle in het tropische Xishuangbanna! Even voor de duidelijkheid, Xishuangbanna
is een regio en Jinghong (op het kaartje) is een van de grootste steden uit de
regio. Omdat we echt een trektocht door de jungle willen maken, huren we opnieuw
een gids (Stone) in voor 2 dagen. Dag 1 begint direct avontuurlijk met een
picknick naast het water en vanaf dan een twee-uur durende wandeling door en
langs een rivier. Omdat we al snel door ons drinkwater heen zijn, laat Stone
ons het vocht uit suikerriet zuigen. Niet al te lekker en niet al te effectief,
maar we voelen ons echt op een survival doorheen de jungle. We zijn blij
wanneer we boven op de berg arriveren in het dorpje waar we de nacht doorbrengen.
Al moeten we even slikken bij het zien van onze ‘guesthouse’: een soort
boerderij volledig gebouwd uit hout met enorm veel kippen, varkens en honden. Het
bos wordt ons toilet en een simpele matras op de grond vlak boven de beesten vormt
ons bed. Gelukkig is er wel een douche (een hok afgesloten door een gordijn) met
warm water. Ons avondmaal bestaat volledig uit zelfgekweekte groenten, gemaakt
boven een houtvuur. Niet de beste maaltijd van de reis en een verschrikkelijke
nacht met heel weinig slaap, maar een geweldige ervaring die ik niet snel zal
vergeten. Een van de vele momenten in China waarop dat ik besef dat het leven
in België enorm luxueus en gemakkelijk is. Dag 2 bestaat uit een wandeling langs
de andere kant van de berg terug naar beneden naar de oever van de Mekong
rivier. Opnieuw een vermoeiende, maar onvergetelijke trektocht!
 |
| Ons 'hotel' |
Om even
kort samen te vatten enkele hoogtepunten die ervoor zorgen dat ik zeker nog een
keer terug wil naar Yunnan:
- De fantastisch mooie natuur
- De rustige manier waarop de lokale bevolking
leeft
- Het eten: meer bepaald de patatten! (nooit
gedacht dat ik ooit zin zou krijgen in Chinees eten, maar het is dus effectief
al voorgekomen)
- De vele verschillende minoriteiten verspreid over
Yunnan
- Het tropische fruit dat overal te plukken valt
- De goedkope, goede hotelletjes (max. 15 euro
voor 2 voor een nacht)
- De vele plaatsen waar we nu helaas geen tijd
meer voor hadden, maar waarvoor ik zeker nog een keer opnieuw naar Yunnan wil
Kortom,
het was de perfecte manier om nog even te ontspannen voor het schooljaar
effectief begint!
