dinsdag 16 september 2014

Yunnan:provincie van de eeuwige lente


De provincie Yunnan, gekend voor zijn milde klimaat en mooie natuur, was de perfecte bestemming om even te ontsnappen aan het eindeloze geregel en gestress van in Hangzhou. Samen met Henrik vertrok ik op 2 september om 5u ’s morgens naar de luchthaven. De vlucht naar Kunming, hoofdstad van Yunnan, hadden we gelukkig in België al geboekt.  Onze reisroute hadden we ook al min of meer uitgestippeld. 





Kunming 昆明

Pagode van het Westen
Ondanks het feit dat Kunming de hoofdstad en een stad van 6 miljoen inwoners is, vond ik het er zeer gezellig en compact. Het vele groen, de gezellige achterbuurtjes, het mooie Cuihupark en zoveel meer zorgden ervoor dat ik direct fan werd van ‘de stad van de eeuwige lente’. Helaas hadden we maar een halve dag te tijd voor we de nachttrein naar Lijiang op moesten. Genoeg tijd om het centrum van de stad te ontdekken en te gaan eten met onze Belgische klasgenoot die in Kunming studeert. 

Cuihu park

Yuantong tempel

Lijiang 丽江

Met de trein vanuit Kunming waren we ongeveer 8u onderweg naar Lijiang. Even een handig weetje over treinen in China: in China wordt op treinen het onderscheid gemaakt tussen harde of zachte stoelen en harde of zachte bedden waarvan de harde uiteraard het goedkoopste zijn. Bovendien moet je dan nog kiezen op je het onderste, middelste of bovenste bed wil waarvan dan weer de bovenste het goedkoopste zijn. Ook handig om te weten is dat het een algemene regel is dat iedereen op de onderste bedden mag zitten. Best het middelste of bovenste bed pakken dus ;). Ondanks het feit dat we tickets voor harde bedden hadden, sliep ik van de minuut dat we instapten tot de minuut dat de trein stilstond. De ‘harde’ bedden waren zelfs zachter dan de matrassen op kot.

Lijiang
De volgende halte was Lijiang, een zeer toeristische bestemming voor zowel Chinese als buitenlandse toeristen. De oude stad van Lijiang is exact hoe China in films en boeken wordt beschreven, kleine straatjes met kraampjes, paviljoentjes, rode lampionnetjes, ... Heel gezellig om door te wandelen en gelukkig viel het aantal toeristen mee. In de buurt van Lijiang ligt het kleinere dorpje Shuhe, zeer vergelijkbaar met Lijiang, maar authentieker en minder toeristisch.

Shuhe


Tiger leaping gorge 虎跳峡

Vanuit Lijiang nemen we ’s ochtends de bus naar de tiger leaping gorge. Een gigantische kloof in een schitterend landschap waar we een trektocht van 2 dagen maken. In de kloof stroomt de Yangzi (de langste rivier van China en de derde langste ter wereld). De eerste dag wandelen we ongeveer 8u boven aan de bergkam waar het uitzicht op de kloof magnifiek is. ’s Avonds overnachten we halverwege de kloof in een guesthouse met uitzicht op de bergen en de kloof. Ongelofelijk mooi! De tweede dag dalen we af tot aan het water om de kolkende massa water van dichtbij te bekijken. Gewoonweg onbeschrijfelijk! We hebben regelmatig afgezien tijdens de trektocht (omwille van de hitte en onze zware rugzak), maar dit was zonder twijfel het hoogtepunt van de vakantie! 


Dag 1
Uitzicht vanuit onze kamer
  
Dag 2

Shangrila 香格里拉

Vanuit de tijgerkloof nemen we de bus naar Shangrila, het noordelijkste punt van onze trip en bijna op de grens met Tibet. De stad zelf stelt bijzonder weinig voor, maar een gids neeemt ons een dag mee naar de omliggende natuur rond Shangrila. Heel anders dan het landschap dat we tot dan toe gezien hebben: graslanden in plaats van bergen en een gigantisch meer met helder water in plaats van de zandkleurige woeste Yangzi. Ondanks dat we liever zelf op pad gaan in plaats van met een gids, moeten we toegeven dat het ook zo zijn voordelen heeft. Een minibusje dat je overal, hoe afgelegen ook, naartoe brengt, eten in een lokaal restaurantje, op bezoek bij een echte tibetaanse familie die eten voor ons kookt, ... Een heel groot minpunt aan de dag was het paardrijden! Paardrijden op tibetaanse wedstrijdpaarden die nog eens extra gek gemaakt worden door de lokale ruiters en waar je bijna gedwongen wordt om zelf te galopperen (terwijl ik absoluut niet het gevoel had dat ik het paard onder controle had): absoluut een hel voor mij! Buiten mijn verschrikkelijke paardrij-ervaring vond ik het een boeiende uitstap.


Napa hai




Dali 大理

Om even wat afwisseling te hebben ruilen we de natuur rond Shangrila in voor de oude stad van Dali. De oude stad zelf is te vergelijken met die van Lijiang, maar nog toeristischer. We komen eindelijk eens westerlingen en zelfs Nederlandstaligen tegen. Ook hier zoeken we de wat kleinere dorpjes op rond het Erhaimeer waar we de lokale marktjes bezoeken. We beslissen om ook de bekendste attractie, namelijk het park met de 3 pagodes, te bezoeken (ook al zijn onze reisgidsen hier niet zo positief over). Zelf ben ik heel blij dat we toch beslist hebben om het redelijk dure toegangsticket (12 euro) te kopen want achter de 3 pagodes zelf ontdekken we een eindeloze reeks tempels met een gigantische bergketen als achtergrond. Het landschap en het uitzicht op de stad maken de toegangsprijs helemaal goed.
Lokale markt
Drie pagodes



Xishuangbanna 西双版纳

Onze laatste stopplaats was degene waar we op voorhand het meest naar uitkeken: de jungle in het tropische Xishuangbanna! Even voor de duidelijkheid, Xishuangbanna is een regio en Jinghong (op het kaartje) is een van de grootste steden uit de regio. Omdat we echt een trektocht door de jungle willen maken, huren we opnieuw een gids (Stone) in voor 2 dagen. Dag 1 begint direct avontuurlijk met een picknick naast het water en vanaf dan een twee-uur durende wandeling door en langs een rivier. Omdat we al snel door ons drinkwater heen zijn, laat Stone ons het vocht uit suikerriet zuigen. Niet al te lekker en niet al te effectief, maar we voelen ons echt op een survival doorheen de jungle. We zijn blij wanneer we boven op de berg arriveren in het dorpje waar we de nacht doorbrengen. Al moeten we even slikken bij het zien van onze ‘guesthouse’: een soort boerderij volledig gebouwd uit hout met enorm veel kippen, varkens en honden. Het bos wordt ons toilet en een simpele matras op de grond vlak boven de beesten vormt ons bed. Gelukkig is er wel een douche (een hok afgesloten door een gordijn) met warm water. Ons avondmaal bestaat volledig uit zelfgekweekte groenten, gemaakt boven een houtvuur. Niet de beste maaltijd van de reis en een verschrikkelijke nacht met heel weinig slaap, maar een geweldige ervaring die ik niet snel zal vergeten. Een van de vele momenten in China waarop dat ik besef dat het leven in België enorm luxueus en gemakkelijk is. Dag 2 bestaat uit een wandeling langs de andere kant van de berg terug naar beneden naar de oever van de Mekong rivier. Opnieuw een vermoeiende, maar onvergetelijke trektocht!

Ons 'hotel'




Om even kort samen te vatten enkele hoogtepunten die ervoor zorgen dat ik zeker nog een keer terug wil naar Yunnan:

  • De fantastisch mooie natuur
  • De rustige manier waarop de lokale bevolking leeft
  • Het eten: meer bepaald de patatten! (nooit gedacht dat ik ooit zin zou krijgen in Chinees eten, maar het is dus effectief al voorgekomen)
  • De vele verschillende minoriteiten verspreid over Yunnan
  • Het tropische fruit dat overal te plukken valt
  • De goedkope, goede hotelletjes (max. 15 euro voor 2 voor een nacht)
  • De vele plaatsen waar we nu helaas geen tijd meer voor hadden, maar waarvoor ik zeker nog een keer opnieuw naar Yunnan wil

Kortom, het was de perfecte manier om nog even te ontspannen voor het schooljaar effectief begint!


Geen opmerkingen:

Een reactie posten