Uitstapje naar het ziekenhuis

Geen zorgen! Niks serieus aan de hand (of aan de voet beter gezegd), gewoon een stom ongelukje met een blauwe teen als gevolg.

Deze morgen kwam ik rustig mijn kamer uit, maar was er niet op voorzien dat de hele vloer kletsnat was (de poetsvrouw was net gepasseerd). Ik schoof uit en mijn teen kwam tegen de lijst van de deur terecht. Zeer stom allemaal, maar allesbehalve handig want wandelen bleek niet echt meer een optie.

Voor alle zekerheid toch maar even naar het ziekenhuis, wat hetzelfde is als bij ons naar de huisarts gaan aangezien daar geen onderscheid tussen gemaakt wordt in China.

Hoe dan ook, de perfecte gelegenheid om een bezoekje te brengen aan het ziekenhuis van onze universiteit (jawel, we hebben ons eigen ziekenhuis op de campus). Eerst registreren en met alle papieren, kaarten en boekjes naar de dokter. Even naar mijn teen kijken, wat invullen in mijn boekje en klaar. Na half 2 terugkomen voor een scan. Eerst naar de les dan maar. Om 4u ben ik terug voor de foto's. Na lang zoeken eindelijk het juiste lokaal gevonden: de wegwijzers waren zeer onduidelijk en de uitleg van de dokter bleef beperkt tot 'gelijkvloers!'. Klik, klik, 2 foto's en wachten op de resultaten.

Na een half uur geeft de verpleger mij de foto's en zegt: "Ok, klaar." Ik vraag dan zelf maar wat ik nu moet doen en word terug op pad gestuurd naar de dokter. Deze is echter niet meer te vinden, dus ga ik aan de receptie vragen wat ik moet doen.

Receptioniste: "Je moet terug naar de dokter met de foto's."
Ik: "Daar ben ik geweest, maar hij is er niet."
Receptioniste: "Dan zoek je maar een andere dokter."
Ik: "Eender welke dokter??"
Receptioniste: "Eender welke dokter voor uitwendig letsels."

Goed, eender welke dokter voor uitwendige letsels... Ik klamp een verpleegster vast en vraag naar een dokter: "Gelijkvloers" is haar reactie. Lichtjes geïrriteerd door haar vage antwoord reageer ik: "Ja maar, het gelijkvloers is groot, iets specifieker aub..."

Uitleg komt er niet dus volg ik maar de richting naar waar ze wijst. Uiteindelijk vind ik de juiste dokter (hij lijkt me toch te herkennen) en is het verdict geen gebroken teen, gewoon zwaar verstuikt. Ik krijg een soort spray voorgeschreven om er 3x per dag op te spuiten. Na nog wat verwarring bij de apotheek, een aantal keer heen en weer te lopen en wat meer papieren te krijgen kan ik naar huis.

Al bij al duurde het bezoek een dik uur, maar met wat duidelijkere informatie kon ik gemakkelijk op een half uur buiten zijn. Geweldig voorbeeld van hoe inefficïent alles in China verloopt. (Nu niet dat het in Belgische ziekenhuizen altijd zo snel gaat, maar toch iets beter georganiseerd)

Bij het opendoen van de medicatie thuis deed ik nog 2 leuke ontdekkingen:
1. Er zit een engelstalige handleiding bij!
2. Het moet wel een hele speciale spray zijn als het obv een nationaal geheim recept gemaakt is...